(ပီေပ်ာက္)
ျမင္းစီးမွာေမာင္းဂြတ္က၊ မီးက်ည္တန္းေခၚ၊ လက္နက္ေတာ္ကို၊ လွ်င္စြာယူေဆာင္ခေလာ့၊ ေသနပ္ႏွင့္လွဲကမံ၊ လက္နက္မ်ားကို၊ ပီးအပ္ႏွံ၍၊ ႀကီးစည္သံေဗာမႈတ္ကာ၊ ခရာထြက္သည္၊ တိမ္ထြတ္ထက္အာကာမွ၊ တီးမႈတ္လွာဟန္မျပား၊ ေသာင္းဇမၺဴ၀ယ္၊ ထိန္႕ဆူေက်ာ္ႏွံ႕ၾကားမ်၊ တေသာေသာခ်ီၾကခါ၊ ရာပသိန္သတ္၊ မင္းျမတ္၏ေနာက္ေတာ္၀ယ္၊ ပြင့္ေလာင္းလ်ာမယ့္ၾကင္စ၊ ကပ္၍ပါသည္၊ ဆံႃမႊာမယြင္းခြတည္း။ မႈးမတ္ကားအထဲမွာ၊ ဖဲြ႕ဒါႀကီးသည္၊ အေသာင္းအဒူလာႏွင့္၊ အေဟာဒါမာတဒိန္၊ အစီရင္ေထြ၊ တိုးေအာင္ႄကြယ္သည္၊ အကယ္ပါလွ်င္းလီ၏၊ တိုင္းရပ္ၿမီရခိုင္မွာ၊ ဒါးပိုင္ႀကီးသည္၊ ရွိကအမတ္ေတာ္၏၊ ရင္တြင္းေမ်ာ္က်ဴး၍ဖြား၊ ထိန္႕ထိန္႕ဆူသည္၊ ဇမၺဴကၽြန္းလံုးၾကား၏၊ သားႀကီးကားအမ္းစားသာ၊ မယ့္သက္သွ်င္လည္း၊ ယင္းခါေနာက္တြင္ပါလွ်က္၊ ေခၚတြင္ကာတိမ္ၾကားဗိုလ္၊ မာလံုသတ္သည္၊ ရီေၾကာင္းခ်ီလီဆိုက၊ ေနာက္ေတာ္ကိုပါလီျငား၊ သိန္းသန္းဗိုလ္ၿခီ၊ အသၤခ်ီသည္၊ ၿမီ၀ယ္မြန္းမွ်လား၏၊ ခ်ီတက္ျငားလီၾကခါ၊ စစ္တေကာင္းသည္၊ ျမစ္မကိုကူးပါလွ်က္၊ တက္လီေသာ္လက္၀ဲနား၊ ေဘာင္းဒြတ္ေတာင္ကို၊ ပါယ္ေယွာင္လြန္ကာလားက၊ လက္ယာနားျပင္ႀကီးသာ၊ ေဖာက္က်ီစ်ီးကို၊ လြန္၍လားလီပါလွ်က္၊ ကန္ရွည္မွာဆိုက္မနား၊ ဟာလဘင္းေခၚ၊ စုကၠရာကို၊ လွ်င္စြာခ်ီတက္လားလည္း၊ ရီကင္းနားဆည္ႀကီးသာ၊ ပတၲလီကို၊ ထိုခါဆိုက္ေရာက္ပါ၍၊ ပင္း၀ါရြာမေရာက္ခင္၊ ရခိုင္၀န္သာ၊ ေမာင္စံေပ်ာ္သည္၊ ယင္းမွာၾကားလီက်င္၏၊ သားေမာင္ပင္င၀ိုက္ေက၊ ငါရို႕သက္သည္၊ အခုသီရမည္ဟု၊ ဖက္ယပင္းငိုၾကခါ၊ အတြင္း၀န္သည္၊ မွန္မွန္ၾကားလီပါ၍၊ ေၾကာက္၀ွန္ကာတုန္လႈပ္ျငား၊ မိုးဦးခါသည္၊ ဖားေသာ္ျမည္ေသာလားသို႕၊ တေသာေသာငိုလွ်က္သာ၊ တပ္လံုးသားသည္၊ ထြက္လားၿပီးလီပါက၊ ဖမ္းဆီးကာရွာမရ၊ တစစ္ေအာင္သည္၊ ကိုယ့္သွ်င္ဘုန္းေၾကာင့္ႏွင့္တည္း။ ခ်ီတက္ႄကြလိုက္လီခါ၊ ဖေလာင္းခ်ိတ္မွာ၊ လွ်င္စြာေရာက္တံုပါလည္း၊ ေတာင္ကိုသာေမွ်ာင္ကာလား၊ ရဲစုေခ်ာင္းလြန္၊ ခ်ီတက္ျပန္ေသာ္၊ အမွန္မတန္႔မနားတည္း။ ပန္းေမာ္ကားလက္၀ဲသာ၊ သင္းေပါင္းေခ်ာင္းကို၊ ပါယ္၍လြန္ခဲ့ပါလွ်က္၊ ျမင္းမ်က္ႏွာေတာင္အနား၊ လားလီပါေသာ္၊ ငတ္ေမာ္ဆိုက္ေရာက္ျငားက၊ ရဲမက္မ်ားသိန္းဗိုလ္ပါ၊ ေညာင္းညာၿဖီလွ်က္၊ ဆိုင္းငံ့နီရပါသည္၊ ေမာင္ေတာတပ္မွာတည္းေလ။ ။
ေမာင္ေတာတပ္မွာ၊ ဆိုက္ေရာက္ပါသည္ယင္းခါတြင္၊ ဥာဏလွ်င္ၿမိဳ႕စာရြီး၊ လက္၀ဲဖက္မွာ၊ တပ္မေတာ္ကို၊ ၿဖိဳကာထြက္၍ၿပီးလွ်က္၊ ေၾကာက္၀ွမ္ႀကီးတုန္လႈပ္ကာ၊ ေအာက္သားပ်က္သည္၊ လ်ိဳ႕၀ွက္နီလီပါက၊ ယင္းေသာခါကိုယ့္သခင္၊ အေနာက္ငယ္ကို၊ လက္၀ယ္သိမ္းယူက်င္၍၊ အစလွ်င္ပဌမ၊ ေႏွာင္းေဖာ္ရႊီကို၊ ကၽြန္းအုပ္ခန္႔ပီးခလွ်က္၊ ခ်ီတက္ႄကြလားၾကခါ၊ အလယ္သညာ၊ ကုလားရြာမွာ၊ လွ်င္စြာေရာက္လီပါက၊ ယင္းတြင္သာဆိုက္မနား၊ ေက်ာက္ပန္းစြယ္ကို၊ လက္ယာပါယ္ေယွာင္ထားလွ်က္၊ တေသာေသာခ်ီၾကခါ၊ ျပည္ထိပ္မွတ္သည္၊ မယူနတ္ႀကီးေမာ္သို႔၊ ဆိုက္ေရာက္ခါတံုၿပီးမွ၊ မ်ားဗိုလ္ပါသည္၊ ယင္းတြင္တပ္ႀကီးခ်၍၊ တန္႕ရပ္ၾကနီေသာခါ၊ (------)၊ သင့္ရာသားႏွင့္၊ မိမၼသားသူငယ္မ်ား၊ ဥပမာသည္၊ သားလင္ေရာက္လာျငားသို႕၊ ရႊင္ေပ်ာ္ပါး၀မ္းႀကီးသာ၊ အဖူးလက္ေဆာင္၊ မ်ားေျမာင္ပို႔ဆက္လွာ၏၊ ခ်ီတက္ကာတေသာေသာ၊ ဦးရာဇ္ေတာင္သည္၊ သွ်င္ပင္ဓါတ္ေရာက္ျငားက၊ အထြတ္ဖ်ားေစတီမွာ၊ တင္းခြန္ကုကၠား၊ မုေလးပြားကို၊ လွ်င္ျငားပူေဇာ္ပါလွ်က္၊ လားလီကတံုခါေပ၊ ကုလားပံုးကို၊ လက္၀ဲထားကာသည္တည့္။ ဆင္ခံ၀ယ္ဆိုက္ေရာက္က၊ ကိုယ့္သခင္သည္၊ ယင္းတြင္တပ္ဦးခ်လွ်က္၊ ကုလားကအေဟာဒါ၊ မာတဒိန္ကို၊ စာႏွင္စီလႊတ္ပါ၏၊ ေခ်ာင္းဖလာတပ္ထဲ၀ယ္၊ တလိုင္းေအာက္သား၊ သွ်မ္းအမ်ားကို၊ လွ်င္လ်ားထြက္လားလီဟု၊ ၾကံကာေပနီေသာခါ၊ နင္ရို႕မ်ားသည္၊ က်င္းက်င္းအကုန္စြာကို၊ ရဲမက္ေတာ္ဂူရာက၊ သတ္ျဖတ္မည္ဟု၊ အကယ္တည့္တည့္ေျပာ၍၊ ခုလွ်င္လ်ားတုတ္ေႏွာင္မည္၊ တမန္လႊတ္လွ်က္၊ ေခၚဗတ္ေျပာတံုေပလည္း၊ နားမလည္းေအာက္သားမွာ၊ ေကာင္းမည္ထင္ဗ်ာ၊ ယင္းတြင္တြင္းတူးပါလွ်က္၊ ႄကြက္ဟန္သာနီတံုျငား၊ စာေရးႀကီးသည္၊ င၀ိုက္ေကႏွင့္၊ နားခံေမာင္လံုးမ်ားရို႕၊ အမွားမွားနီၾကခါ၊ ကိုယ့္သခင္သည္၊ ယင္းတြင္မာန္ႀကီးပါ၍၊ ေဂၚမီေတာ္ေမာ္သတ္ႏွင့္၊ ေမာေဇာ္ကတ္တင္၊ ေသာက္သတ္လွ်င္လည္း၊ ခုပင္ခ်ီလားၾကဟု၊ ႏႈတ္သံျမခ်ခါ၀ယ္၊ ရီဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္၊ လွ်င္ေစာခ်ီတက္လီ၍၊ တိုက္ၾကၿပီးတံုေသာခါ၊ သွ်မ္းေအာက္သားသည္၊ ၿပီးျငားမလြတ္ပါတည္း။ နားခံေတာ္ေမာင္လံုးမွာ၊ လက္၀ါးေပါက္လွ်က္၊ ပုန္းေရွာက္ထြက္ၿပီးပါ၏၊ င၀ိုက္ေကစာရြီးမူ၊ ေအာက္သားမ်ားသည္၊ သဲဖ်ားႄကြီလႈပ္တုန္မွ်၊ အငတ္မႈမစစ္သာ၊ လင္းကဲအသြင္၊ ေတာထဲ၀င္၍၊ ယင္းတြင္ၿပီးလီက်င္က၊ ေခ်ာင္းဖလာတပ္ႀကီးကို၊ ဘုန္းေတာ္အားႏွင့္၊ လွ်င္လ်ားတိုက္ခိုက္ၿဖိဳသည္၊ ၿငိဳးသိုစကားေၾကာင့္ေလ။ ။
ၿငိဳးသိုမွန္စြာ၊ တိုက္ၾကပါသည္ယင္းခါတြင္၊ အုန္းတပင္တပ္မမွာ၊ မိုးေကာင္းဗိုလ္ႏွင့္၊ ငေခ်းၾကားလီပါက၊ ေၾကာက္၀ွမ္ကာတံုလႈပ္ျငား၊ တပ္လံုးသူသည္၊ ေဆာင္းတြင္ခ်ဳပ္ထားငါးသို႕၊ သီမိေမာအသြယ္သြယ္၊ ေၾကာက္၀ွမ္ႀကီး၍၊ ထြက္ၿပီးၾကလီ၏။ ခ်ီတက္ေပကိုယ့္သခင္၊ ကၽြဲျခံေတာင္မွာ၊ လွ်င္စြာဆိုက္ေရာက္က်င္က၊ မ်ားလူသွ်င္ရဲမက္ေတာ္၊ ကၽြဲႏြားေတာင္းလတ္ပါသည္၊ ပြင့္ေလာင္းလ်ာမယ့္သခင့္၊ ရခိုင္ျပည္၀ယ္၊ ဟိသည္လူမြန္းဖ်င္ကို၊ စုလံုးက်င္ေခၚေသာခါ၊ သလြန္ေတာင္ကို၊ စီရင္အုပ္ထိန္းပါလွ်က္၊ ကၽြန္းအုပ္သာငေရွာက္ေဖြ၊ ေတာင္ဖက္ကၽြန္းကို၊ ထိမ္းသိမ္းစီရင္ေပ၍၊ ေဖာ္ရွီသည္ကၽြန္းအုပ္ကား၊ ၀မ္းႀကီးသာ၍၊ လွ်င္စြာေရာက္လာျငားတည့္။ မူဇဲကကၽြန္းအုပ္သာ၊ ငေၾကာင္ၿပိန္းေတာ၊ လွ်င္ေစာေရာက္ၾကလာလွ်က္၊ စစ္ေတြမွာေကာင္းစံရႊီ၊ ေတာင္ရင္းကၽြန္းနီ၊ ေပၚထြန္း၀ီႏွင့္၊ ျပေသွ်၀င္းကၽြန္းနီ၏၊ ျပားကၽြန္းဆီအသက္ႏွံ၊ က်ိန္းရွိေနာက္မွာ၊ ကၽြန္းအုပ္ေမာင္သာၾကံလွ်င္၊ လာၾကျပန္တံုေသာခါ၊ ျပည္လံုးသားသည္၊ ေသာေသာရုရုဆာ၍၊ ဆိုက္ေရာက္လာတံုေပက၊ မယ့္ခ်စ္ေမာင္သည္၊ ယင္းတြင္အားႀကီးရ၏၊ လိုသမွ်ကၽြဲႏြားေပ၊ ဆန္ရီစပါး၊ ဆီပ်ားေထာပတ္မ်ားကို၊ ယူေဆာင္လာဆက္ပီးခါ၊ ---
ေသာေသာရုရုဆာလ်က္၊ ၿပီးလီခါတံုကေပ၊ ေမာင္စံေပ်ာ္ႏွင့္၊ နားခံငက်က္ေကတည္း။ င၀ိုက္ေကေမာင္ရဲသာ၊ ေလးေယာက္စံုသည္၊ ပူးတံုဖက္ၾကပါလွ်က္၊ ငိုၾကရာတသွ်ဳတ္သွ်ဳတ္၊ ၾကက္သိမ္း၀ွန္သည္၊ လိပ္ျပာထြက္လုတ္လုတ္တည္း။ ဆစၦီစုတ္ေမ်ာက္ရီငန္၊ သူငယ္သားကို၊ ဖမ္းစားသည့္ဟန္သို႔၊ မ်က္ဆန္သာချပဴးျပဴး၊ ဆံပင္ဖားရား၊ ၀မ္းဖားဖားသည္၊ ၿခီကိုကားရားျပဳလွ်က္၊ ဖားျပဳတ္အသြင္၊ သွ်မ္းေအာက္သားရို႕၊ ၿပီးျငားက်င္သည္၊ ေငြေတာင္ေပါက္၀ကေလ။ ။
ေငြေတာင္ေပါက္က၊ ၿပီးလားၾကသည္ယင္းမွသာ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေခၚတြင္၊ ၀န္ငမင္သည္၊ သဲဖ်ားၾကသိမ္း၀ွန္၍၊ အၾကံကိုရွာမရ၊ ၿပီးလားၾကသည္၊ ဘီလူးမတန္းခါးမွတည့္။ ပန္းစ်ီးေျမာင္းကိုလြန္၊ မိုးႀကိဳးဂ်ိဳင္ကို၊ စိုင္ကာလားလီပါလွ်က္၊ ၀က္ေခ်ာင္းသာပယ္လြန္ျငား၊ တက္လီပါေသာ္၊ ခ်င္းရြာေတာင္ၿခီနားက၊ ပုန္းလ်ိဳးျငားကုတ္ရႈတ္ကာ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဧကန္၊ အတြင္း၀န္သည္၊ အမွန္ၿပီးလီပါက၊ ရွာၾကရာတေသာေသာ၊ ဂ်ီဒရယ္သည္၊ ဆတ္ငယ္ကိုယ္အလားသို႔၊ လမ္းစပ္ၾကားျခံဳထဲမွာ၊ ၿမိဳ႕သူႀကီးကို၊ အလွ်င္ဖမ္းမိပါ၏၊ သကၠရာဇ္မွာတေထာင္ျဖစ္၊ တရာ့သွ်စ္ဆယ္၊ စြန္း၀ယ္သွ်စ္ခုႏွစ္က၊ တန္းခူး၏လဆန္းမွာ၊ ဆယ့္ေလးရက္သည္၊ ေသာက္ၾကာနိတြင္မွာတည္း။ တပို၀္ေက်ာ္နီထြက္၀ယ္၊ ရန္ခပ္သိမ္းကို၊ ေပ်ာက္ၿငိမ္းေအာင္ျမင္ေပက၊ ၀မ္းသာေထြအားရက်င္၊ ဓည၀တီ၊ ရခိုင္ျပည္ႀကီးတြင္၌၊ ပုရိန္ျပင္အထဲမွာ၊ ျမသြင္နတ္ကို၊ ပသပူေဇာ္ပါလွ်က္၊ ေကာင္းသည့္ခါနိရက္၀ယ္၊ ရဲမက္ဗိုလ္ပါ၊ လူတကာကို၊ ယင္းမွာစုရံုးပါ၍၊ ရခိုင္ျပည္ၿမိဳ႕ထဲမွာ၊ ဘာသာေလွ်ာက္၊ ေျပာင္းမီးေပါက္သို႕၊ ပစ္ေျမွာက္ပူေဇာ္ပါလွ်က္၊ ေအာက္သားသာပိုင္ကာလ၊ သွ်င္ဘုရင္မွာ၊ နန္းသက္ေဖာ္၍၊ ေရႊဂူေစတီမဟု၊ ေခၚတြင္ထလူတကာ၊ တိုက္၀န္မင္းသည္၊ တည္ရင္းေစတီေတာ္ကို၊ ၿဖိဳဖ်က္ကာပစ္လွ်က္ေပ၊ ယင္းေတာင္ထိပ္မွာ၊ အိမ္ႀကီးေဆာက္လုပ္တည္၏၊ ကိုယ့္ျပည္၀ယ္သွ်င္မင္းႀကီး၊ ေကာလိယရာဇာ၊ တည္လုပ္ပါသည္၊ သွ်င္ေတာ္မဟာထီးကို၊ ခ်ိဳးဖဲ့ၿပီးလႊင့္ပစ္ကာ၊ ေစာမြန္တည္ျပဳ၊ မင္းဗာလုပ္သည္၊ တံတိုင္းၿမိဳ႕၀င္းေတာ္ကို၊ ၿဖိဳဖ်က္ကာပစ္၍ေပ၊ သိုက္စာထြက္ကို၊ သွ်မ္းေအာက္သားသည္၊ လိုက္လွ်င္းျပဳၾကသည္တည္း။ ေနာင္ခါ၀ယ္တံုၿပီးမွ၊ မယ့္သက္သွ်င္ကို၊ ယင္းတြင္အာဏာခ်လွ်က္၊ ဂူရာႏွင့္ျမင္းစီးသာ၊ စဖာအိတ္သည္၊ နီဖို႔လိုင္းအိမ္ေတာ္ကို၊ ေဆာက္လုပ္ကာပီးရမည္၊ ေတာင္းလတ္ပါေသာ္၊ လြတ္လပ္ခန္႔ခဲြေပလ်က္၊ ၀ါးသက္ေကႀကိမ္သစ္ပင္၊ ဗဲကပ္သားႏွင့္၊ လွ်င္ေစာေဆာက္လုပ္က်င္၏။ ရာေထာင္ပင္အိမ္မက၊ လုပ္ရပါသည္၊ ယင္းခါတဌာနတည္း။ ေခၚတြင္ၾကလူတကာ၊ ရာပသိန္သတ္၊ မင္းျမတ္ႏႈတ္ေရႊ၀ါႏွင့္၊ ဟႃမြက္ကာခ်လတ္သည္၊ ရမ္းျပည့္ၿမိဳ႕ႏွင့္၊ သံတဲြမာန္ေအာင္၀ယ္၌၊ ဟိနီသည့္ေအာက္သားကို၊ ေဇာ္ေနဟုမွတ္၊ မယ္ကာရီသတ္သည္၊ လြတ္လပ္တိုက္ခီဆိုက၊ ကတ္တင္ဗိုလ္ေမေဇာ္သတ္၊ သေဘၤာစီးကာ၊ ခ်ီၾကပါသည္၊ ျမစ္မွာစင္းခ်င္းစပ္မွ်၊ လြတ္လပ္သာခ်ီလား၍၊ မာန္ေအာင္ၿမိဳ႕မွာ၊ လွ်င္ေစာေရာက္လီ၏ေလ။ ။
ေရာက္ၾကဧကန္၊ တိုက္ၾကျပန္သည္အမွန္သာ၊ ယင္းေသာခါၿမိဳ႕၀န္ကား၊ ရဲစက္ေကသည္၊ ထို၀ယ္သွ်မ္းေအာက္သားလည္း၊ ေၾကာက္၀ွန္ျငားမၾကံသာ၊ ကိုယ့္မယားကို၊ လက္ဖ်ားဆဲြကိုင္က်င္လွ်က္၊ မ်ားတကာေဖာ္မရ၊ ႏွစ္ေယာက္တည္းပင္၊ ေတာထဲ၀င္၍၊ ျခံဳတြင္ပုန္းလ်ိဳးၾကလွ်က္၊ တခဏနီေသာခါ၊ ေဇာ္ေနာ္ေခၚမွတ္၊ မယ္ကာရီသတ္သည္၊ ၀န္းပတ္ထားလွ်င္းပါ၏၊ ဖမ္းဆီးကာယူ၍ေပ၊ ႏွစ္ေယာက္စံုကို၊ လြယ္ကူရလီသည္တည့္။ သေဘၤာတြင္ေဆာင္ၿပီးခါ၊ ကုလီကတၲာ၊ ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္မွာ၊ လွ်င္စြာပို႕လီပါ၏၊ ရမ္းျပည့္မွာ၀န္ျပဳသူ၊ ေမာင္ယံကလည္း၊ အကယ္ၾကားလီတံုက၊ ေမာင္ဗ်ဲမူအခြန္၀န္၊ ႏွစ္ေယာက္လူသည္၊ တိုင္ပင္ျပဳၾကျပန္၏၊ အသတ္ခံနီးေသာခါ၊ ငါရို႔သက္သည္၊ ဆံုးပ်က္မည္ခႏၶာတည္း။ သူရို႕သာမေရာက္ခင္၊ ၿမိဳ႕ႀကီးကိုလႊတ္က်င္လွ်က္၊ ထြက္၍ၿပီးၾကက်င္အံ့။ ေျပာတိုင္ပင္ျပဳၿပီးခါ၊ ေအာက္သားမိုက္သည္၊ ထြက္လားၿပီလီပါ၏၊ သံတဲြမွာတဌာန၊ ၿမိဳ႕သူႀကီးဟန္၊ ငပန္းစံကို၊ လွ်င္ျမန္ခြတ္ထစ္ၾက၏။ ၿမိဳ႕၀န္ကားေရႊမန္းသာ၊ ေအာက္သားမ်ားသည္၊ ေသာေသာရုရုဆာလွ်က္၊ ေတာင္ရိုးသာစီး၍ေပ၊ ၿပီးလားျငားသည္၊ အရွိႏိုင္ငံျပည္သို႔၊ ဖမ္းဆီးေဖြရွာမရ၊ သံုးၿမိဳ႕စံုကို၊ လက္၀ယ္သိမ္းရံုးရ၏။ ပိုးေလာက္မွ်တေကာင္ပင္၊ သွ်မ္းေအာက္သားကို၊ ေငါက္ေငါက္ေထာင္၍မျမင္တည္း။ ရခိုင္တြင္ၿမိဳ႕ႀကီးမွာ၊ ရာပသိမ္သတ္၊ မင္းျမတ္ႏႈတ္ေရႊ၀ါႏွင့္၊ ကိုယ့္ျပည္ရြာကၽြန္းမ်ား၀ယ္၊ တန္သည့္သူကို၊ အရာခန္႔အပ္မည္ဟု၊ ဟႃမြက္ေထြဆိုၿပီးခါ၊ အသီးသီးသည္၊ ကိုင္းေခ်ာင္းကၽြန္းမ်ားစြာကို၊ ကၽြန္းအုပ္သာေခ်ာင္းစားခန္႔၊ ပရန၀ါ၊ ထိုခါပီးဆင့္အပ္၏။ ေနာက္တထပ္အမိန္႔ေတာ္၊ ရခိုင္သားသည္၊ အမ်ားၿမိဳ႕ကၽြန္းရြာ၌၊ ဟိနီက်င္လူရို႕မွာ၊ ေအာင္ေက်ာ္ပန္းရႊီ၊ ေသာ္တလီကို၊ ႏိႈင္းယွဥ္ဖက္မဲ့သာတည္း။ ငါ့ထံမွာျမဲခစား၊ အက်ိဳးေတာ္ကို၊ ၿပီးေအာင္ေဆာင္ရြက္ျငား၏၊ ပီကၽြန္းႏွင့္ယိုးကၽြန္းေပ၊ ဦးရစ္ေတာင္လည္း၊ ယင္းတြင္ပါလီစီေလာ့။ ပီေခ်ာင္း၀ယ္ေလးၿမိဳ႕သာ၊ ယိုးေခ်ာင္းနယ္လည္း၊ ထိုခါထည့္လိုက္ပါ၍၊ ကၽြန္းအုပ္သာခန္႔၍ေပ၊ သားစိုင္ၿမီးဆက္၊ မပ်က္စားရလီအံ့၊ ဟႃမြက္ထြီဆိုေသာခါ၊ ဖဲြဒါးႀကီးသည္၊ လွ်င္ေစာရြီးတံုပါလွ်က္၊ ပရန၀ါဆပ္ႀကီးခတ္၊ ငါးရြက္စာကို၊ ထိုခါခ်က္ခ်င္းအပ္က၊ မယ့္သက္မွတ္ပြင့္ေလာင္းလ်ာ၊ ကၽြန္းေခ်ာင္းဖ်ားကို၊ သိမ္းျငားျပဳစုပါ၍၊ သင့္ရာရာအလံုးကို၊ ခ်မ္းၿငိမ္းသာယာ၊ မစပါသည္၊ ကိုယ့္မွာသားရင္းပမာသို႔၊ ရွိျပဳက်ိဳးကုသိုလ္ကံ၊ မိဘရပ္ၿမီရခိုင္ျပည္မွာ၊ လြယ္လြယ္ေရာက္လာျပန္၍၊ ေပ်ာ္စံပါးတေသာေသာ၊ မြီးမိခင္သည္၊ ႏို႔သွ်င္ေခၽြးမမ်ားကို၊ မျခားဆံတမွ်င္၊ ႏွံသည္သက္ကို၊ တရက္မကြာခ်င္ဘဲ၊ ႏႊဲေပ်ာ္ရႊင္နီၾက၏။
(ဆက္ရန္)
ျမင္းစီးမွာေမာင္းဂြတ္က၊ မီးက်ည္တန္းေခၚ၊ လက္နက္ေတာ္ကို၊ လွ်င္စြာယူေဆာင္ခေလာ့၊ ေသနပ္ႏွင့္လွဲကမံ၊ လက္နက္မ်ားကို၊ ပီးအပ္ႏွံ၍၊ ႀကီးစည္သံေဗာမႈတ္ကာ၊ ခရာထြက္သည္၊ တိမ္ထြတ္ထက္အာကာမွ၊ တီးမႈတ္လွာဟန္မျပား၊ ေသာင္းဇမၺဴ၀ယ္၊ ထိန္႕ဆူေက်ာ္ႏွံ႕ၾကားမ်၊ တေသာေသာခ်ီၾကခါ၊ ရာပသိန္သတ္၊ မင္းျမတ္၏ေနာက္ေတာ္၀ယ္၊ ပြင့္ေလာင္းလ်ာမယ့္ၾကင္စ၊ ကပ္၍ပါသည္၊ ဆံႃမႊာမယြင္းခြတည္း။ မႈးမတ္ကားအထဲမွာ၊ ဖဲြ႕ဒါႀကီးသည္၊ အေသာင္းအဒူလာႏွင့္၊ အေဟာဒါမာတဒိန္၊ အစီရင္ေထြ၊ တိုးေအာင္ႄကြယ္သည္၊ အကယ္ပါလွ်င္းလီ၏၊ တိုင္းရပ္ၿမီရခိုင္မွာ၊ ဒါးပိုင္ႀကီးသည္၊ ရွိကအမတ္ေတာ္၏၊ ရင္တြင္းေမ်ာ္က်ဴး၍ဖြား၊ ထိန္႕ထိန္႕ဆူသည္၊ ဇမၺဴကၽြန္းလံုးၾကား၏၊ သားႀကီးကားအမ္းစားသာ၊ မယ့္သက္သွ်င္လည္း၊ ယင္းခါေနာက္တြင္ပါလွ်က္၊ ေခၚတြင္ကာတိမ္ၾကားဗိုလ္၊ မာလံုသတ္သည္၊ ရီေၾကာင္းခ်ီလီဆိုက၊ ေနာက္ေတာ္ကိုပါလီျငား၊ သိန္းသန္းဗိုလ္ၿခီ၊ အသၤခ်ီသည္၊ ၿမီ၀ယ္မြန္းမွ်လား၏၊ ခ်ီတက္ျငားလီၾကခါ၊ စစ္တေကာင္းသည္၊ ျမစ္မကိုကူးပါလွ်က္၊ တက္လီေသာ္လက္၀ဲနား၊ ေဘာင္းဒြတ္ေတာင္ကို၊ ပါယ္ေယွာင္လြန္ကာလားက၊ လက္ယာနားျပင္ႀကီးသာ၊ ေဖာက္က်ီစ်ီးကို၊ လြန္၍လားလီပါလွ်က္၊ ကန္ရွည္မွာဆိုက္မနား၊ ဟာလဘင္းေခၚ၊ စုကၠရာကို၊ လွ်င္စြာခ်ီတက္လားလည္း၊ ရီကင္းနားဆည္ႀကီးသာ၊ ပတၲလီကို၊ ထိုခါဆိုက္ေရာက္ပါ၍၊ ပင္း၀ါရြာမေရာက္ခင္၊ ရခိုင္၀န္သာ၊ ေမာင္စံေပ်ာ္သည္၊ ယင္းမွာၾကားလီက်င္၏၊ သားေမာင္ပင္င၀ိုက္ေက၊ ငါရို႕သက္သည္၊ အခုသီရမည္ဟု၊ ဖက္ယပင္းငိုၾကခါ၊ အတြင္း၀န္သည္၊ မွန္မွန္ၾကားလီပါ၍၊ ေၾကာက္၀ွန္ကာတုန္လႈပ္ျငား၊ မိုးဦးခါသည္၊ ဖားေသာ္ျမည္ေသာလားသို႕၊ တေသာေသာငိုလွ်က္သာ၊ တပ္လံုးသားသည္၊ ထြက္လားၿပီးလီပါက၊ ဖမ္းဆီးကာရွာမရ၊ တစစ္ေအာင္သည္၊ ကိုယ့္သွ်င္ဘုန္းေၾကာင့္ႏွင့္တည္း။ ခ်ီတက္ႄကြလိုက္လီခါ၊ ဖေလာင္းခ်ိတ္မွာ၊ လွ်င္စြာေရာက္တံုပါလည္း၊ ေတာင္ကိုသာေမွ်ာင္ကာလား၊ ရဲစုေခ်ာင္းလြန္၊ ခ်ီတက္ျပန္ေသာ္၊ အမွန္မတန္႔မနားတည္း။ ပန္းေမာ္ကားလက္၀ဲသာ၊ သင္းေပါင္းေခ်ာင္းကို၊ ပါယ္၍လြန္ခဲ့ပါလွ်က္၊ ျမင္းမ်က္ႏွာေတာင္အနား၊ လားလီပါေသာ္၊ ငတ္ေမာ္ဆိုက္ေရာက္ျငားက၊ ရဲမက္မ်ားသိန္းဗိုလ္ပါ၊ ေညာင္းညာၿဖီလွ်က္၊ ဆိုင္းငံ့နီရပါသည္၊ ေမာင္ေတာတပ္မွာတည္းေလ။ ။
ေမာင္ေတာတပ္မွာ၊ ဆိုက္ေရာက္ပါသည္ယင္းခါတြင္၊ ဥာဏလွ်င္ၿမိဳ႕စာရြီး၊ လက္၀ဲဖက္မွာ၊ တပ္မေတာ္ကို၊ ၿဖိဳကာထြက္၍ၿပီးလွ်က္၊ ေၾကာက္၀ွမ္ႀကီးတုန္လႈပ္ကာ၊ ေအာက္သားပ်က္သည္၊ လ်ိဳ႕၀ွက္နီလီပါက၊ ယင္းေသာခါကိုယ့္သခင္၊ အေနာက္ငယ္ကို၊ လက္၀ယ္သိမ္းယူက်င္၍၊ အစလွ်င္ပဌမ၊ ေႏွာင္းေဖာ္ရႊီကို၊ ကၽြန္းအုပ္ခန္႔ပီးခလွ်က္၊ ခ်ီတက္ႄကြလားၾကခါ၊ အလယ္သညာ၊ ကုလားရြာမွာ၊ လွ်င္စြာေရာက္လီပါက၊ ယင္းတြင္သာဆိုက္မနား၊ ေက်ာက္ပန္းစြယ္ကို၊ လက္ယာပါယ္ေယွာင္ထားလွ်က္၊ တေသာေသာခ်ီၾကခါ၊ ျပည္ထိပ္မွတ္သည္၊ မယူနတ္ႀကီးေမာ္သို႔၊ ဆိုက္ေရာက္ခါတံုၿပီးမွ၊ မ်ားဗိုလ္ပါသည္၊ ယင္းတြင္တပ္ႀကီးခ်၍၊ တန္႕ရပ္ၾကနီေသာခါ၊ (------)၊ သင့္ရာသားႏွင့္၊ မိမၼသားသူငယ္မ်ား၊ ဥပမာသည္၊ သားလင္ေရာက္လာျငားသို႕၊ ရႊင္ေပ်ာ္ပါး၀မ္းႀကီးသာ၊ အဖူးလက္ေဆာင္၊ မ်ားေျမာင္ပို႔ဆက္လွာ၏၊ ခ်ီတက္ကာတေသာေသာ၊ ဦးရာဇ္ေတာင္သည္၊ သွ်င္ပင္ဓါတ္ေရာက္ျငားက၊ အထြတ္ဖ်ားေစတီမွာ၊ တင္းခြန္ကုကၠား၊ မုေလးပြားကို၊ လွ်င္ျငားပူေဇာ္ပါလွ်က္၊ လားလီကတံုခါေပ၊ ကုလားပံုးကို၊ လက္၀ဲထားကာသည္တည့္။ ဆင္ခံ၀ယ္ဆိုက္ေရာက္က၊ ကိုယ့္သခင္သည္၊ ယင္းတြင္တပ္ဦးခ်လွ်က္၊ ကုလားကအေဟာဒါ၊ မာတဒိန္ကို၊ စာႏွင္စီလႊတ္ပါ၏၊ ေခ်ာင္းဖလာတပ္ထဲ၀ယ္၊ တလိုင္းေအာက္သား၊ သွ်မ္းအမ်ားကို၊ လွ်င္လ်ားထြက္လားလီဟု၊ ၾကံကာေပနီေသာခါ၊ နင္ရို႕မ်ားသည္၊ က်င္းက်င္းအကုန္စြာကို၊ ရဲမက္ေတာ္ဂူရာက၊ သတ္ျဖတ္မည္ဟု၊ အကယ္တည့္တည့္ေျပာ၍၊ ခုလွ်င္လ်ားတုတ္ေႏွာင္မည္၊ တမန္လႊတ္လွ်က္၊ ေခၚဗတ္ေျပာတံုေပလည္း၊ နားမလည္းေအာက္သားမွာ၊ ေကာင္းမည္ထင္ဗ်ာ၊ ယင္းတြင္တြင္းတူးပါလွ်က္၊ ႄကြက္ဟန္သာနီတံုျငား၊ စာေရးႀကီးသည္၊ င၀ိုက္ေကႏွင့္၊ နားခံေမာင္လံုးမ်ားရို႕၊ အမွားမွားနီၾကခါ၊ ကိုယ့္သခင္သည္၊ ယင္းတြင္မာန္ႀကီးပါ၍၊ ေဂၚမီေတာ္ေမာ္သတ္ႏွင့္၊ ေမာေဇာ္ကတ္တင္၊ ေသာက္သတ္လွ်င္လည္း၊ ခုပင္ခ်ီလားၾကဟု၊ ႏႈတ္သံျမခ်ခါ၀ယ္၊ ရီဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္၊ လွ်င္ေစာခ်ီတက္လီ၍၊ တိုက္ၾကၿပီးတံုေသာခါ၊ သွ်မ္းေအာက္သားသည္၊ ၿပီးျငားမလြတ္ပါတည္း။ နားခံေတာ္ေမာင္လံုးမွာ၊ လက္၀ါးေပါက္လွ်က္၊ ပုန္းေရွာက္ထြက္ၿပီးပါ၏၊ င၀ိုက္ေကစာရြီးမူ၊ ေအာက္သားမ်ားသည္၊ သဲဖ်ားႄကြီလႈပ္တုန္မွ်၊ အငတ္မႈမစစ္သာ၊ လင္းကဲအသြင္၊ ေတာထဲ၀င္၍၊ ယင္းတြင္ၿပီးလီက်င္က၊ ေခ်ာင္းဖလာတပ္ႀကီးကို၊ ဘုန္းေတာ္အားႏွင့္၊ လွ်င္လ်ားတိုက္ခိုက္ၿဖိဳသည္၊ ၿငိဳးသိုစကားေၾကာင့္ေလ။ ။
ၿငိဳးသိုမွန္စြာ၊ တိုက္ၾကပါသည္ယင္းခါတြင္၊ အုန္းတပင္တပ္မမွာ၊ မိုးေကာင္းဗိုလ္ႏွင့္၊ ငေခ်းၾကားလီပါက၊ ေၾကာက္၀ွမ္ကာတံုလႈပ္ျငား၊ တပ္လံုးသူသည္၊ ေဆာင္းတြင္ခ်ဳပ္ထားငါးသို႕၊ သီမိေမာအသြယ္သြယ္၊ ေၾကာက္၀ွမ္ႀကီး၍၊ ထြက္ၿပီးၾကလီ၏။ ခ်ီတက္ေပကိုယ့္သခင္၊ ကၽြဲျခံေတာင္မွာ၊ လွ်င္စြာဆိုက္ေရာက္က်င္က၊ မ်ားလူသွ်င္ရဲမက္ေတာ္၊ ကၽြဲႏြားေတာင္းလတ္ပါသည္၊ ပြင့္ေလာင္းလ်ာမယ့္သခင့္၊ ရခိုင္ျပည္၀ယ္၊ ဟိသည္လူမြန္းဖ်င္ကို၊ စုလံုးက်င္ေခၚေသာခါ၊ သလြန္ေတာင္ကို၊ စီရင္အုပ္ထိန္းပါလွ်က္၊ ကၽြန္းအုပ္သာငေရွာက္ေဖြ၊ ေတာင္ဖက္ကၽြန္းကို၊ ထိမ္းသိမ္းစီရင္ေပ၍၊ ေဖာ္ရွီသည္ကၽြန္းအုပ္ကား၊ ၀မ္းႀကီးသာ၍၊ လွ်င္စြာေရာက္လာျငားတည့္။ မူဇဲကကၽြန္းအုပ္သာ၊ ငေၾကာင္ၿပိန္းေတာ၊ လွ်င္ေစာေရာက္ၾကလာလွ်က္၊ စစ္ေတြမွာေကာင္းစံရႊီ၊ ေတာင္ရင္းကၽြန္းနီ၊ ေပၚထြန္း၀ီႏွင့္၊ ျပေသွ်၀င္းကၽြန္းနီ၏၊ ျပားကၽြန္းဆီအသက္ႏွံ၊ က်ိန္းရွိေနာက္မွာ၊ ကၽြန္းအုပ္ေမာင္သာၾကံလွ်င္၊ လာၾကျပန္တံုေသာခါ၊ ျပည္လံုးသားသည္၊ ေသာေသာရုရုဆာ၍၊ ဆိုက္ေရာက္လာတံုေပက၊ မယ့္ခ်စ္ေမာင္သည္၊ ယင္းတြင္အားႀကီးရ၏၊ လိုသမွ်ကၽြဲႏြားေပ၊ ဆန္ရီစပါး၊ ဆီပ်ားေထာပတ္မ်ားကို၊ ယူေဆာင္လာဆက္ပီးခါ၊ ---
ေသာေသာရုရုဆာလ်က္၊ ၿပီးလီခါတံုကေပ၊ ေမာင္စံေပ်ာ္ႏွင့္၊ နားခံငက်က္ေကတည္း။ င၀ိုက္ေကေမာင္ရဲသာ၊ ေလးေယာက္စံုသည္၊ ပူးတံုဖက္ၾကပါလွ်က္၊ ငိုၾကရာတသွ်ဳတ္သွ်ဳတ္၊ ၾကက္သိမ္း၀ွန္သည္၊ လိပ္ျပာထြက္လုတ္လုတ္တည္း။ ဆစၦီစုတ္ေမ်ာက္ရီငန္၊ သူငယ္သားကို၊ ဖမ္းစားသည့္ဟန္သို႔၊ မ်က္ဆန္သာချပဴးျပဴး၊ ဆံပင္ဖားရား၊ ၀မ္းဖားဖားသည္၊ ၿခီကိုကားရားျပဳလွ်က္၊ ဖားျပဳတ္အသြင္၊ သွ်မ္းေအာက္သားရို႕၊ ၿပီးျငားက်င္သည္၊ ေငြေတာင္ေပါက္၀ကေလ။ ။
ေငြေတာင္ေပါက္က၊ ၿပီးလားၾကသည္ယင္းမွသာ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေခၚတြင္၊ ၀န္ငမင္သည္၊ သဲဖ်ားၾကသိမ္း၀ွန္၍၊ အၾကံကိုရွာမရ၊ ၿပီးလားၾကသည္၊ ဘီလူးမတန္းခါးမွတည့္။ ပန္းစ်ီးေျမာင္းကိုလြန္၊ မိုးႀကိဳးဂ်ိဳင္ကို၊ စိုင္ကာလားလီပါလွ်က္၊ ၀က္ေခ်ာင္းသာပယ္လြန္ျငား၊ တက္လီပါေသာ္၊ ခ်င္းရြာေတာင္ၿခီနားက၊ ပုန္းလ်ိဳးျငားကုတ္ရႈတ္ကာ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဧကန္၊ အတြင္း၀န္သည္၊ အမွန္ၿပီးလီပါက၊ ရွာၾကရာတေသာေသာ၊ ဂ်ီဒရယ္သည္၊ ဆတ္ငယ္ကိုယ္အလားသို႔၊ လမ္းစပ္ၾကားျခံဳထဲမွာ၊ ၿမိဳ႕သူႀကီးကို၊ အလွ်င္ဖမ္းမိပါ၏၊ သကၠရာဇ္မွာတေထာင္ျဖစ္၊ တရာ့သွ်စ္ဆယ္၊ စြန္း၀ယ္သွ်စ္ခုႏွစ္က၊ တန္းခူး၏လဆန္းမွာ၊ ဆယ့္ေလးရက္သည္၊ ေသာက္ၾကာနိတြင္မွာတည္း။ တပို၀္ေက်ာ္နီထြက္၀ယ္၊ ရန္ခပ္သိမ္းကို၊ ေပ်ာက္ၿငိမ္းေအာင္ျမင္ေပက၊ ၀မ္းသာေထြအားရက်င္၊ ဓည၀တီ၊ ရခိုင္ျပည္ႀကီးတြင္၌၊ ပုရိန္ျပင္အထဲမွာ၊ ျမသြင္နတ္ကို၊ ပသပူေဇာ္ပါလွ်က္၊ ေကာင္းသည့္ခါနိရက္၀ယ္၊ ရဲမက္ဗိုလ္ပါ၊ လူတကာကို၊ ယင္းမွာစုရံုးပါ၍၊ ရခိုင္ျပည္ၿမိဳ႕ထဲမွာ၊ ဘာသာေလွ်ာက္၊ ေျပာင္းမီးေပါက္သို႕၊ ပစ္ေျမွာက္ပူေဇာ္ပါလွ်က္၊ ေအာက္သားသာပိုင္ကာလ၊ သွ်င္ဘုရင္မွာ၊ နန္းသက္ေဖာ္၍၊ ေရႊဂူေစတီမဟု၊ ေခၚတြင္ထလူတကာ၊ တိုက္၀န္မင္းသည္၊ တည္ရင္းေစတီေတာ္ကို၊ ၿဖိဳဖ်က္ကာပစ္လွ်က္ေပ၊ ယင္းေတာင္ထိပ္မွာ၊ အိမ္ႀကီးေဆာက္လုပ္တည္၏၊ ကိုယ့္ျပည္၀ယ္သွ်င္မင္းႀကီး၊ ေကာလိယရာဇာ၊ တည္လုပ္ပါသည္၊ သွ်င္ေတာ္မဟာထီးကို၊ ခ်ိဳးဖဲ့ၿပီးလႊင့္ပစ္ကာ၊ ေစာမြန္တည္ျပဳ၊ မင္းဗာလုပ္သည္၊ တံတိုင္းၿမိဳ႕၀င္းေတာ္ကို၊ ၿဖိဳဖ်က္ကာပစ္၍ေပ၊ သိုက္စာထြက္ကို၊ သွ်မ္းေအာက္သားသည္၊ လိုက္လွ်င္းျပဳၾကသည္တည္း။ ေနာင္ခါ၀ယ္တံုၿပီးမွ၊ မယ့္သက္သွ်င္ကို၊ ယင္းတြင္အာဏာခ်လွ်က္၊ ဂူရာႏွင့္ျမင္းစီးသာ၊ စဖာအိတ္သည္၊ နီဖို႔လိုင္းအိမ္ေတာ္ကို၊ ေဆာက္လုပ္ကာပီးရမည္၊ ေတာင္းလတ္ပါေသာ္၊ လြတ္လပ္ခန္႔ခဲြေပလ်က္၊ ၀ါးသက္ေကႀကိမ္သစ္ပင္၊ ဗဲကပ္သားႏွင့္၊ လွ်င္ေစာေဆာက္လုပ္က်င္၏။ ရာေထာင္ပင္အိမ္မက၊ လုပ္ရပါသည္၊ ယင္းခါတဌာနတည္း။ ေခၚတြင္ၾကလူတကာ၊ ရာပသိန္သတ္၊ မင္းျမတ္ႏႈတ္ေရႊ၀ါႏွင့္၊ ဟႃမြက္ကာခ်လတ္သည္၊ ရမ္းျပည့္ၿမိဳ႕ႏွင့္၊ သံတဲြမာန္ေအာင္၀ယ္၌၊ ဟိနီသည့္ေအာက္သားကို၊ ေဇာ္ေနဟုမွတ္၊ မယ္ကာရီသတ္သည္၊ လြတ္လပ္တိုက္ခီဆိုက၊ ကတ္တင္ဗိုလ္ေမေဇာ္သတ္၊ သေဘၤာစီးကာ၊ ခ်ီၾကပါသည္၊ ျမစ္မွာစင္းခ်င္းစပ္မွ်၊ လြတ္လပ္သာခ်ီလား၍၊ မာန္ေအာင္ၿမိဳ႕မွာ၊ လွ်င္ေစာေရာက္လီ၏ေလ။ ။
ေရာက္ၾကဧကန္၊ တိုက္ၾကျပန္သည္အမွန္သာ၊ ယင္းေသာခါၿမိဳ႕၀န္ကား၊ ရဲစက္ေကသည္၊ ထို၀ယ္သွ်မ္းေအာက္သားလည္း၊ ေၾကာက္၀ွန္ျငားမၾကံသာ၊ ကိုယ့္မယားကို၊ လက္ဖ်ားဆဲြကိုင္က်င္လွ်က္၊ မ်ားတကာေဖာ္မရ၊ ႏွစ္ေယာက္တည္းပင္၊ ေတာထဲ၀င္၍၊ ျခံဳတြင္ပုန္းလ်ိဳးၾကလွ်က္၊ တခဏနီေသာခါ၊ ေဇာ္ေနာ္ေခၚမွတ္၊ မယ္ကာရီသတ္သည္၊ ၀န္းပတ္ထားလွ်င္းပါ၏၊ ဖမ္းဆီးကာယူ၍ေပ၊ ႏွစ္ေယာက္စံုကို၊ လြယ္ကူရလီသည္တည့္။ သေဘၤာတြင္ေဆာင္ၿပီးခါ၊ ကုလီကတၲာ၊ ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္မွာ၊ လွ်င္စြာပို႕လီပါ၏၊ ရမ္းျပည့္မွာ၀န္ျပဳသူ၊ ေမာင္ယံကလည္း၊ အကယ္ၾကားလီတံုက၊ ေမာင္ဗ်ဲမူအခြန္၀န္၊ ႏွစ္ေယာက္လူသည္၊ တိုင္ပင္ျပဳၾကျပန္၏၊ အသတ္ခံနီးေသာခါ၊ ငါရို႔သက္သည္၊ ဆံုးပ်က္မည္ခႏၶာတည္း။ သူရို႕သာမေရာက္ခင္၊ ၿမိဳ႕ႀကီးကိုလႊတ္က်င္လွ်က္၊ ထြက္၍ၿပီးၾကက်င္အံ့။ ေျပာတိုင္ပင္ျပဳၿပီးခါ၊ ေအာက္သားမိုက္သည္၊ ထြက္လားၿပီလီပါ၏၊ သံတဲြမွာတဌာန၊ ၿမိဳ႕သူႀကီးဟန္၊ ငပန္းစံကို၊ လွ်င္ျမန္ခြတ္ထစ္ၾက၏။ ၿမိဳ႕၀န္ကားေရႊမန္းသာ၊ ေအာက္သားမ်ားသည္၊ ေသာေသာရုရုဆာလွ်က္၊ ေတာင္ရိုးသာစီး၍ေပ၊ ၿပီးလားျငားသည္၊ အရွိႏိုင္ငံျပည္သို႔၊ ဖမ္းဆီးေဖြရွာမရ၊ သံုးၿမိဳ႕စံုကို၊ လက္၀ယ္သိမ္းရံုးရ၏။ ပိုးေလာက္မွ်တေကာင္ပင္၊ သွ်မ္းေအာက္သားကို၊ ေငါက္ေငါက္ေထာင္၍မျမင္တည္း။ ရခိုင္တြင္ၿမိဳ႕ႀကီးမွာ၊ ရာပသိမ္သတ္၊ မင္းျမတ္ႏႈတ္ေရႊ၀ါႏွင့္၊ ကိုယ့္ျပည္ရြာကၽြန္းမ်ား၀ယ္၊ တန္သည့္သူကို၊ အရာခန္႔အပ္မည္ဟု၊ ဟႃမြက္ေထြဆိုၿပီးခါ၊ အသီးသီးသည္၊ ကိုင္းေခ်ာင္းကၽြန္းမ်ားစြာကို၊ ကၽြန္းအုပ္သာေခ်ာင္းစားခန္႔၊ ပရန၀ါ၊ ထိုခါပီးဆင့္အပ္၏။ ေနာက္တထပ္အမိန္႔ေတာ္၊ ရခိုင္သားသည္၊ အမ်ားၿမိဳ႕ကၽြန္းရြာ၌၊ ဟိနီက်င္လူရို႕မွာ၊ ေအာင္ေက်ာ္ပန္းရႊီ၊ ေသာ္တလီကို၊ ႏိႈင္းယွဥ္ဖက္မဲ့သာတည္း။ ငါ့ထံမွာျမဲခစား၊ အက်ိဳးေတာ္ကို၊ ၿပီးေအာင္ေဆာင္ရြက္ျငား၏၊ ပီကၽြန္းႏွင့္ယိုးကၽြန္းေပ၊ ဦးရစ္ေတာင္လည္း၊ ယင္းတြင္ပါလီစီေလာ့။ ပီေခ်ာင္း၀ယ္ေလးၿမိဳ႕သာ၊ ယိုးေခ်ာင္းနယ္လည္း၊ ထိုခါထည့္လိုက္ပါ၍၊ ကၽြန္းအုပ္သာခန္႔၍ေပ၊ သားစိုင္ၿမီးဆက္၊ မပ်က္စားရလီအံ့၊ ဟႃမြက္ထြီဆိုေသာခါ၊ ဖဲြဒါးႀကီးသည္၊ လွ်င္ေစာရြီးတံုပါလွ်က္၊ ပရန၀ါဆပ္ႀကီးခတ္၊ ငါးရြက္စာကို၊ ထိုခါခ်က္ခ်င္းအပ္က၊ မယ့္သက္မွတ္ပြင့္ေလာင္းလ်ာ၊ ကၽြန္းေခ်ာင္းဖ်ားကို၊ သိမ္းျငားျပဳစုပါ၍၊ သင့္ရာရာအလံုးကို၊ ခ်မ္းၿငိမ္းသာယာ၊ မစပါသည္၊ ကိုယ့္မွာသားရင္းပမာသို႔၊ ရွိျပဳက်ိဳးကုသိုလ္ကံ၊ မိဘရပ္ၿမီရခိုင္ျပည္မွာ၊ လြယ္လြယ္ေရာက္လာျပန္၍၊ ေပ်ာ္စံပါးတေသာေသာ၊ မြီးမိခင္သည္၊ ႏို႔သွ်င္ေခၽြးမမ်ားကို၊ မျခားဆံတမွ်င္၊ ႏွံသည္သက္ကို၊ တရက္မကြာခ်င္ဘဲ၊ ႏႊဲေပ်ာ္ရႊင္နီၾက၏။
(ဆက္ရန္)
No comments:
Post a Comment